воскресенье, 25 октября 2015 г.

ՎԱՐՊԵՏԱՑ ԴԱՍԵՐ

Թիվ 1-ը հյուրընկալել էր գրականագետ, բանասիրական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Դավիթ Գասպարյանին: Հանդիպմանը սրտի թրթիռով սպասող աշակերտական և մանկավարժական հանրույթի ակնկալիքները լիովին փոխհատուցվեցին: Ստեղծված ջերմ և բարեկամական մթնոլորտում գրականագետը ներկայացրեց ծանոթ և անծանոթ Չարենցին: 
Ունկնդիրների տեսիլապատկերում անցյալ հարյուրամյակի առաջին տասնամյակներն էին, դարասկզբի պատմական իրադարձությունները, և դահլիճը Չարենցի հետ քայլ առ քայլ անցնում էր նրա կյանքի ուղիով:Աստիճանաբար հառնում էր պոետի հերոսական կերպարը՝ վաղ մանկությունից մինչ ողբերգական վախճանը, դասագրքային կաղապարումից վարագուրազերծված ու մարդեղենացված Չարենցը՝ քայլքը սիրո, երբեմն մոլորության, բայց միշտ հայրենանվիրումի, մաքառումի ճամփաներին: Դարաշրջանի պատմական, հոգեբարոյական համայնապատկերում գրողի կյանքն ու ստեղծագործությունը ներկայացնող գրականագետի խոսքը ոչ միայն վերլուծական էր, այլև յուրաքանչյուր բառը վարակող սեր էր կշռում առ նահատակ հանճարը:
Լսումները միջարկվեցին չարենցյան ընթերցումներով, երգեցողությամբ: Լսարանի հնչեցրած հարցումներին գրաքննադատի տված պատասխանները պակաս ուսանելի չէին: Հանդիպումը յուրօրինակ դաս էր, հայրենասիրության դաս՝ մշակույթի, գրականության արժևորման, գրողին և նրա ստեղծագործությունը համակողմանի ճանաչելու և ճշգրիտ գնահատելու, հայ ոգին պահելու, հայրենի երկրին ծառայելու դաս:








Комментариев нет:

Отправить комментарий