Շաբաթ՝ 21 նոյեմբերի, մեր բացօթյա դասերի ուղեգիծն անցավ Աշտարակ և Երևան քաղաքներով:
Մեզ համար անծանոթ աշխարհ էր բացվել Աշտարակում: Մեր այցելությունը սկսվեց Ս. Աստվածածին անունը կրող Կարմրավոր, Ծիրանավոր, Սպիտակավոր «քույր» եկեղեցիներից, որոնցից միայն առաջինն է այժմ գործում: Չափազանց հետաքրքիր էր լսել այդ երեք եկեղեցիների կառուցման մասին ավանդազրույցը: Ավելի հետաքրքիր էր լինել հավատի այդ տներում, զգալ թեկուզև կիսավեր, բայց բարձունքին թառած վանքերի շունչը, կանգնել նրանց կողքին ու զմայլվել ցածում փռված կիրճի գեղեցկությամբ, բարձրից նայել Աշտարակի հայտնի կամրջին ու հենց այդտեղ էլ լսել նրա կառուցման մասին ավանդազրույցը: Եվս մի զրույց իմացանք Սբ. Մարինե վանքում՝ նրա իսկ կառուցման վերաբերյալ: Խոնարհվեցինք բանաստեղծ Գևորգ Էմինի շիրիմին, ապա այցելեցինք նշանավոր աշտարակցու՝ Պերճ Պռոշյանի թանգարան: Թանգարան կատարած այցը ոչ միայն հարստացրեց մեզ գրողի մասին գիտելիքներով, այլև ցուցադրվող նմուշների բազմազանության արդյունքում հստակ գաղափար կազմեցինք հայ ժողովրդի կենցաղավարության մասին:
Մայրաքաղաքում սպասվում էր տպավորությունների ու զգացողությունների նոր հորդում: Մատենադարում խոր հպարտություն էինք ապրում մեր ազգային հարստությունը տեսնելով, առավելապես այն գիտակցումից, որ աշխարհում գոյություն ունեցող 3 գրքերից մեկը պահվում է մեր հայրենիքում, որ սեփական կյանքը վտանգելով՝ եղեռնապուրծ մեր արիասիրտ կանայք անգամ շալակով Ավետարաններ են փրկել ու տեղափոխել կորսված հայրենքից փրկված հայրենիք: Իսկ Եղեռնի անմեղ զոհերին մեր հարգանքի տուրքը մատուցելու համար Մատենադարանից ուղղություն վերցրինք դեպի Ծիծեռնակաբերդ, որտեղ մեր ընկերներից մեկը նրանց հավերժումը հիշատակեց երգեցողությամբ:
Գյումրի ետդարձը լեցուն էր բուռն զգացողությունների ու նորիմացությունների փոխանցումներով: Ի մի բերելով մեր տպավորությունները՝ հասկացանք, որ մեծ հպարտություն ենք զգում Հայաստան աշխարհում ապրելով, որովհետև մենք հարուստ ենք մեր ոգին պահած մշակույթով:
Մեզ համար անծանոթ աշխարհ էր բացվել Աշտարակում: Մեր այցելությունը սկսվեց Ս. Աստվածածին անունը կրող Կարմրավոր, Ծիրանավոր, Սպիտակավոր «քույր» եկեղեցիներից, որոնցից միայն առաջինն է այժմ գործում: Չափազանց հետաքրքիր էր լսել այդ երեք եկեղեցիների կառուցման մասին ավանդազրույցը: Ավելի հետաքրքիր էր լինել հավատի այդ տներում, զգալ թեկուզև կիսավեր, բայց բարձունքին թառած վանքերի շունչը, կանգնել նրանց կողքին ու զմայլվել ցածում փռված կիրճի գեղեցկությամբ, բարձրից նայել Աշտարակի հայտնի կամրջին ու հենց այդտեղ էլ լսել նրա կառուցման մասին ավանդազրույցը: Եվս մի զրույց իմացանք Սբ. Մարինե վանքում՝ նրա իսկ կառուցման վերաբերյալ: Խոնարհվեցինք բանաստեղծ Գևորգ Էմինի շիրիմին, ապա այցելեցինք նշանավոր աշտարակցու՝ Պերճ Պռոշյանի թանգարան: Թանգարան կատարած այցը ոչ միայն հարստացրեց մեզ գրողի մասին գիտելիքներով, այլև ցուցադրվող նմուշների բազմազանության արդյունքում հստակ գաղափար կազմեցինք հայ ժողովրդի կենցաղավարության մասին:
Մայրաքաղաքում սպասվում էր տպավորությունների ու զգացողությունների նոր հորդում: Մատենադարում խոր հպարտություն էինք ապրում մեր ազգային հարստությունը տեսնելով, առավելապես այն գիտակցումից, որ աշխարհում գոյություն ունեցող 3 գրքերից մեկը պահվում է մեր հայրենիքում, որ սեփական կյանքը վտանգելով՝ եղեռնապուրծ մեր արիասիրտ կանայք անգամ շալակով Ավետարաններ են փրկել ու տեղափոխել կորսված հայրենքից փրկված հայրենիք: Իսկ Եղեռնի անմեղ զոհերին մեր հարգանքի տուրքը մատուցելու համար Մատենադարանից ուղղություն վերցրինք դեպի Ծիծեռնակաբերդ, որտեղ մեր ընկերներից մեկը նրանց հավերժումը հիշատակեց երգեցողությամբ:
Գյումրի ետդարձը լեցուն էր բուռն զգացողությունների ու նորիմացությունների փոխանցումներով: Ի մի բերելով մեր տպավորությունները՝ հասկացանք, որ մեծ հպարտություն ենք զգում Հայաստան աշխարհում ապրելով, որովհետև մենք հարուստ ենք մեր ոգին պահած մշակույթով:
 |
| Աշտարակի Կարմրավոր եկեղեցի |
 |
| Աշտարակի Սպիտակավոր եկեղեցի |
 |
| Աշտարակի Ծիրանավոր եկեղեցի |
 |
| Ծիրանավոր եկեղեցու կողքին /հետին պլանում Ս. Սարգիս եկեղեցու մատուռն է/ |
 |
| Աշտարակի Սուրբ Մարինե եկեղեցու դիմաց |
 |
| Աշտարակի Սուրբ Մարինե եկեղեցու դիմաց |
 |
| Պ. Պռոշյանի թանգարան |
 |
| Պ. Պռոշյանի թանգարան |
 |
| Մատենադարան |
 |
| Մատենադարան |
 |
| Ծիծեռնակաբերդ |
 |
| Ծիծեռնակաբերդ |
Комментариев нет:
Отправить комментарий